Wyjątki z Adhortacji Apostolskiej Papieża Pawła VI "Marialis Cultus"(42)

"Chcemy obecnie, Czcigodni Bracia, zatrzymać się nieco przy odnowie tej pobożnej modlitwy, która została nazwana streszczeniem całej ewangelii (Pius XII); mianowicie przy różańcu Najświętszej Maryi Panny. Poprzednicy nasi (…), kilkakrotnie zachęcali chrześcijan, by często odmawiali różaniec (…). Ponadto uznali, że nadaje się on do pielęgnowania modlitwy kontemplacyjnej, która równocześnie jest modlitwą pochwalną i błagalną.

Główne przymioty różańca:

a) Modlitwa ewangeliczna (44):
Różaniec jest modlitwą ewangeliczną (…). Z Ewangelii bowiem wydobywa się wypowiadane w nim tajemnice i główne formuły; prócz tego (…) czerpie się z Ewangelii sposób, w jaki wierni mają pobożnie odmawiać różaniec.

b) Modlitwa Chrystologiczna (46):
Zatem różaniec, ponieważ opiera się na Ewangelii i odnosi się, jakby do centrum, do tajemnicy Wcielenia i odkupienia ludzi, trzeba uważać za modlitwę, która w pełni posiada znamię chrystologiczne.

c) Modlitwa kontemplacji (47)
Różaniec z natury swej domaga się odmawiania w rytmie spokojnej modlitwy (…), bo przez to modlący się łatwiej oddał się kontemplacji tajemnic życia Chrystusa, rozważanych jakby sercem Tej, która ze wszystkich była najbliższa Panu.

d) Różaniec a liturgia (48)
Każdy rozumie, iż różaniec jest pobożną praktyką, która bierze początek od świętej liturgii i która (…) z natury swej prowadzi ku liturgii.

e) Struktura różańca (49)
Kontemplacja dokonująca się w duchowej wspólnocie z Maryją (…), ze swej natury skłania ducha do podjęcia praktycznych rozważań i do czerpania stąd skutecznych norm postępowania: Modlitwa Pańska (…), od której biorą swoją godność wielorakie formy modlitwy; Nieprzerwana ciągłość Pozdrowień Anielskich poprzez ilość, która wynosi sto pięćdziesiąt, wyraża się pewne podobieństwo do Psałterza; Doksologia Chwała ojcu kończy modlitwy przez uwielbienie Jedynego i Troistego Boga (…).

f) Różaniec w rodzinach (52):
Pragniemy gorąco zalecić odmawianie różańca maryjnego w rodzinach. Sobór Watykański II wyraźnie wskazał, że rodzina, pierwsza i żywotna komórka społeczności, przez wzajemną miłość swych członków i przez modlitwę wspólnie zanoszoną do Boga okazuje się niejako domowym sanktuarium Kościoła (…). Jest rzeczą pożyteczną, by rodzina (…) odmawiała również wedle możliwości pewne części Liturgii godzin (…). Po Liturgii godzin, koronkę Najświętszej Maryi Panny trzeba zaliczyć do najwspanialszych i najskuteczniejszych wspólnych modlitw, do zanoszenia których wzywa się rodzinę chrześcijańską (…). Gorąco życzymy sobie, by (…) często i chętnie posługiwano się różańcem".

(Rzym, 2 lutego 1974, Paweł VI, Papież)