1. Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 45.

2. Paweł VI, Adhort. apost. Marialis cultus (2 lutego 1974), 42: AAS 66, 1974, s.153.

3. Por. Acta Leonis XIII, 3 (1884), 280-289.

4. Godny wspomnienia jest przede wszystkim jego List Apostolski o różańcu Il religioso convegno z 29 września 1961r.: AAS 53 (1961), 641-647.

5. Insegnamenti di Giovanni Paolo II, I (1978), ss. 75-76.

6. Por. AAS 93 (2001), 285.

7. Jan XXIII w latach przygotowania do Soboru wezwał wspólnotę chrześcijańską do modlitwy różańcowej w intencji powodzenia tego wydarzenia w Kościele: por. List do Kardynała Wikariusza Rzymu z 28 września 1960 r.: AAS 52 (1960), 814-817.

8. Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 66.

9. N. 32: AAS 93 (2001), 288.

10. Tamże, 33: l.c., 289.

11. Jak wiadomo, co należy raz jeszcze potwierdzić, objawienia prywatne nie mają tej samej natury, co objawienie publiczne, normatywne dla całego Kościoła. Zadaniem Urzędu Nauczycielskiego jest badanie i uznawanie autentyczności objawień prywatnych oraz ich wartości dla pobożności wiernych.

12. Le secret admirable du TrŁs-Saint Rosaire, Paris 1912. [Il segreto meraviglioso del Santo Rosario per convertirsi e salvarsi, w:San Luigi Maria Grignion de Montfort, Opere, 1, Scritti Spirituali, Roma 1990, ss. 729-843].

13. Beato Bartolo Longo, Storia del Santuario di Pompei, Pompei 1990, s. 59.

14. Adhort. apost. Marialis cultus (2 lutego 1974), 47: AAS (1974), 156.

15. Konst. o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium, 10.

16. Tamże, 12.

17. Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 58.

18. I Quindici Sabati del Santissimo Rosario, wyd. 27, Pompei 1916, s. 27.

19. Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 53.

20. Tamże, 60.

21. Por. Dar i Tajemnica, Kraków 1996, s. 30.

22. Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, 120, wyd. Księży Marianów, Warszawa 1996, s. 97.

23. Katechizm Kościoła Katolickiego, 2679.

24. Tamże, 2675.

25. Suplika do Królowej Różańca świętego, którą odmawia się uroczyście dwa razy w roku – w maju i w październiku – została ułożona przez bł. Bartłomieja Longo w 1883 roku, w odpowiedzi na wezwanie, jakie Papież Leon XIII skierował do katolików w swojej pierwszej Encyklice o różańcu, aby duchowo angażowali się na rzecz pokonywania różnych przejawów zła w społeczeństwie.

26. Boska Komedia, Raj, XXXIII, 13-15 (tł. E. Porębowicz).

27. Jan Paweł II, List apost. Novo millennio ineunte, (6 stycznia 2001), 20: AAS 93 (2001), 279.

28. Adhort. apost. Marialis cultus (2 lutego 1974), 46: AAS 66 (1974), 155.

29. Jan Paweł II, List apost. Novo millennio ineunte, (6 stycznia 2001), 28: AAS 93 (2001), 284.

30. N. 515.

31. Przemówienie na ? Anioł Pański ?, 29 października 1978: Insegnamenti I (1978), 76.

32. Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 22.

33. Por. Św. Ireneusz z Lyonu, Adversus haereses, 3, 18, 1.

34. Katechizm Kościoła Katolickiego, 2616.

35. Por. n. 33: AAS 93 (2001), 289.

36. Jan Paweł II, List do artystów, (4 kwietnia 1999), 1: AAS 91 (1999), 1155.

37. Por. n. 46. Zwyczaj ten spotkał się niedawno z pochwałą Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w ? Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii. Zasady i wskazania ?, 201.

38. ? … concede, quaesumus, ut haec mysteria sacratissimo beatae Mariae Viriginis Rosario recolentes, et imitemur quod continent, et quod promittunt assequamur ?: Missale Romanum 1960, In festo Beatae Mariae Virginis a Rosario.

39. Por. n. 34: AAS 93 (2001), 290.